Εκατό χρόνια μετά τη γέννηση του Μάνου Χατζιδάκι, του συνθέτη που σφράγισε τη νεοελληνική μουσική και την αισθητική του 20ού αιώνα, ο σταθμός πολιτισμού της Γαλλικής Δημόσιας Ραδιοφωνίας France Culture (Radio France) τιμά τη μνήμη του με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Δημιούργησε μια αφιέρωματική σελίδα αφιερωμένη στον μεγάλο Έλληνα δημιουργό, παρουσιάζοντας εκ νέου το αρχειακό βιογραφικό ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αρχιμανδρίτη, με τίτλο «Μια ζωή, ένα έργο: Μάνος Χατζιδάκις».

Το ραδιοφωνικό αυτό πορτρέτο, υψηλής αισθητικής και συγκίνησης, ξετυλίγει τη διαδρομή του Χατζιδάκι μέσα από μαρτυρίες ανθρώπων που γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του, αποκαλύπτοντας πτυχές της τέχνης και της προσωπικότητάς του που σπάνια φωτίζονται.

Ο Maurice Béjart μιλά για τη συνεργασία τους στους Όρνιθες του Αριστοφάνη και στις Μπαλάντες της Οδού Αθηνάς, καθώς και για τη φιλία τους που τον οδήγησε να αγαπήσει βαθιά την Ελλάδα και το πνεύμα της.
Η Νάνα Μούσχουρη, με τη γνωστή της ευαισθησία, εξομολογείται πώς ο Χατζιδάκις την ανακάλυψε και τη βοήθησε να αναδείξει τη φωνή της, ενώ μιλά για τον δεσμό που τη συνέδεε με τον ίδιο και τον ποιητή Νίκο Γκάτσο.
Η Νένα Βενετσάνου αναφέρεται στη συμβολή του στη γέννηση του έντεχνου τραγουδιού, στις σχέσεις του με τον Μίκη Θεοδωράκη, στη δημιουργική του θητεία στο Γ’ Πρόγραμμα, αλλά και στις βαθιά ανθρώπινες πλευρές του.
Ο Μένης Κουμανταρέας φωτίζει τη «γενιά Χατζιδάκι» —τους Τσαρούχη, Ελύτη, Κούν, Εγγονόπουλο, Γκάτσο— που διαμόρφωσε την πολιτιστική φυσιογνωμία της μεταπολεμικής Ελλάδας, ενώ αναφέρεται και στον πολιτικό και στοχαστή Χατζιδάκι, που δεν δίσταζε να τοποθετείται με ευθύτητα για τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της εποχής του.

Μέσα από αυτές τις πολύτιμες μαρτυρίες, ανασυντίθεται ο κόσμος του Μάνου Χατζιδάκι —ένας κόσμος λυρικός, πολυδιάστατος και βαθιά ποιητικός· ένας κόσμος όπου η μουσική γίνεται φορέας πολιτισμού, μνήμης και ανθρωπιάς.

Το αφιέρωμα της France Culture δεν αποτελεί απλώς έναν φόρο τιμής, αλλά μια πρόσκληση επανεπαφής με το έργο και το πνεύμα ενός δημιουργού που συνέδεσε το ελληνικό με το οικουμενικό, το λαϊκό με το λόγιο, το καθημερινό με το αιώνιο.

(ΑΠΕ)