Νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Τασούλας

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Από τη σημερινή ψηφοφορία απείχαν 24 βουλευτές. 34 ψήφους έλαβε ο Τάσος Γιαννίτσης και 29 η Λούκα Κατσέλη

Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξελέγη το πρωί της Τετάρτης ο Κωνσταντίνος Τασούλας συγκεντρώνοντας – όπως ήταν αναμενόμενο – 160 ψήφους.

Αμέσως μετά την καταμέτρηση των ψήφων, ο πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης ανακοίνωσε τα αποτελέσματα.

Ειδικότερα, ο Κωνσταντίνος Τασούλας έλαβε 160 ψήφους, ο Τάσος Γιανίτσης 34, η Λούκα Κατσέλη 29 και ο κ. Κυριακού 14.

Η «ακτινογραφία» της ψηφοφορίας

Όπως έγινε γνωστό, τον Κ. Τασούλα ψήφισαν η ΝΔ (156 βουλευτές), ο Αντώνης Σαμαράς, ο Μάριος Σαλμάς (ανεξάρτητοι από ΝΔ) (ανεξάρτητος προερχόμενος από τους Σπαρτιάτες) Χαράλαμπος Κατσιβαρδάς, (ανεξάρτητος προερχόμενος από τους Σπαρτιάτες) και ο Παύλος Σαράκης (ανεξάρτητος, προερχόμενος από Ελληνική Λύση.

Την Λ. Κατσέλη ψήφισαν ο ΣΥΡΙΖΑ (26 βουλευτές), η Αθηνά Λινού Γιάννης Σαρακιώτης (ανεξάρτητοι προερχόμενος από ΣΥΡΙΖΑ), Αρετή Παπαϊωάννου (ανεξάρτητη, προερχόμενη από Πλεύση Ελευθερίας).

Τον Τ. Γιαννίτση ψήφισε το ΠΑΣΟΚ (31 βουλευτές) και οι Μπουρχάν Μπαράν (ανεξάρτητος προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ), Ράνια Θρασκιά (ανεξάρτητη, προερχόμενη από ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρος Παππάς (ανεξάρτητος, προερχόμενος από ΣΥΡΙΖΑ).

Τον Κ. Κυριακού ψήφισαν η Νίκη (10 βουλευτές), οι ανεξάρτητοι προερχόμενοι από τους Σπαρτιάτες Διονύσης Βαλτογιάννης, Γιώργος Μανούσος, Γιάννης Δημητροκάλλης, Κώστας Φλώρος.

Παρών ψήφισαν το ΚΚΕ (21 βουλευτές), η Ελληνική Λύση (11 βουλευτές), οι Σπαρτιάτες (5 βουλευτές) και οι ανεξάρτητοι, προερχόμενοι από αυτούς, Γιώργος Ασπιώτης και Μιχάλης Γαυγιωτάκης.

Απόντες ήταν οι 11 βουλευτές της Νέας Αριστεράς, οι 6 της Πλεύσης Ελευθερίας, και οι 6+1 προσκείμενοι στο Κίνημα Δημοκρατίας (Ευάγγελος Αποστολάκης, Κυριακή Μάλαμα, Θεοδώρα Τζάκρη, Αλέξανδρος Αυλωνίτης, Γιώτα Πούλου, Μιχάλης Χουρδάκης, Ραλλία Χρηστίδου).

Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Τασούλας

Ο κ. Τασούλας είναι το ένατο πρόσωπο που ανέρχεται στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα από το 1974, μετά τους Μιχαήλ Στασινόπουλο (1974-1975), Κωνσταντίνος Τσάτσος (1975-1980), Κωνσταντίνος Καραμανλής (1980-1985 και 1990-1995), Χρήστος Σαρτζετάκης (1985-1990), Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος (1995-2005), Κάρολος Παπούλιας (2005-2015), Προκόπιος Παυλόπουλος (2015-2020) και Κατερίνα Σακελλαροπούλου (2020-2025).

Ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1959, είναι νυμφευμένος με δύο παιδιά, και έχει σπουδάσει νομικά στην Αθήνα. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία το 2000 κει επανεκλέχθηκε το 2004, το 2007, το 2009, το 2012 (δύο φορές), το 2015 (δύο φορές), το 2019 και το 2023 (δύο φορές). Το 2006 ορίσθηκε, από τον πρωθυπουργό, αν. Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Το 2007 ορίσθηκε Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης. Το Φεβρουάριο του 2010 εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας. Το 2014 ορίσθηκε Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού έως τον Ιανουάριο του 2015. To 2018 ορίσθηκε Γενικός Εισηγητής της ΝΔ για την Συνταγματική Αναθεώρηση. Εξελέγη, τέλος Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων το 2019, τον Μάιο του 2023 και τον Ιούλιο του 2023.

Επίσης, ο κ. Τασούλας υπήρξε ιδιαίτερος γραμματέας του αειμνήστου Ευαγγέλου Αβέρωφ-Τοσίτσα, Επίτιμου Προέδρου της Ν.Δ. από το 1981 έως το 1990 και ειδικός σύμβουλος στα Υπουργεία Εθνικής Οικονομίας, Εμπορίου και Γεωργίας (1989- 1990). Διετέλεσε Πρόεδρος του Οργανισμού Προωθήσεως Εξαγωγών (Ο.Π.Ε.) από το 1990 έως το 1993. Εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Κηφισιάς το 1990. Το 1994 εξελέγη Δήμαρχος Κηφισιάς. Τον Ιούνιο του 2013 ορίσθηκε Πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής».

Η ορκωμοσία του κ. Τασούλα θα λάβει χώρα στις 13 Μαρτίου 2025, οπότε και λήγει η θητεία της νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Αναλυτικά η δήλωση του Κωνσταντίνου Τασούλα

Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ θερμά για το επίσημο άγγελμα της εκλογής μου, που αποτελεί για μένα κορυφαία τιμή, αλλά κυρίως αποτελεί μια βαριά, βαρύ τιμή ευθύνη. Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, να διαβιβάσει στην Εθνική Αντιπροσωπεία, μέλος της οποίας είχα την τιμή να υπάρξω τα τελευταία 25 χρόνια, τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες για την κατά το Σύνταγμα ανάδειξή μου στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Μετέχοντας όμως στο δημόσιο βίο υπό διάφορες ιδιότητες, ακόμη περισσότερες δεκαετίες πλέον γνωρίζω καλά, κύριε Πρόεδρε, όπως κι εσείς, τις δυνατότητες της πολιτικής που την αναδεικνύει η λαϊκή κυριαρχία. Δυνατότητες προσφοράς έργου και παραδείγματος, προκειμένου η πατρίδα μας, η πατρίδα όλων μας, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και ο λαός μας να προοδεύουν. Γνωρίζω όμως καλά και τις αδυναμίες της πολιτικής. Αυτές μόνο με κατά το δυνατόν κοινή προσπάθεια και εθνική και κοινωνική συνοχή μπορούμε να τις παραμερίσουμε, αναζητώντας λύσεις ευρύτερης αποδοχής που πηγάζουν από τον γνήσιο διάλογο όχι μόνο μέσα στη Βουλή αλλά και με την κοινωνία.

Λύσεις που πείθουν τους πολλούς πως οι εύλογες αξιώσεις και η νηφάλια και συχνά αυστηρή κοινωνική κριτική μπορούν να μετατραπούν σε πολιτική, διορθωτική ή μεταρρυθμιστική. Η Ελλάδα, κύριε Πρόεδρε και ο ελληνικός λαός, έχουν εύλογες αξιώσεις από τους εκπροσώπους τους. Αξιώσεις, μεταξύ άλλων, εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας, προκοπής, κοινωνικής προστασίας, πολιτικής προστασίας Και πόσο επίκαιρο είναι αυτό το πολιτικής προστασίας δικαιοσύνης; Επίσης, όπως ειδικότερα διαπιστώνουμε, τόσο εκδηλωτικό και δικαιολογημένα και σήμερα.

Η υπηρέτηση αυτών των αξιώσεων, που δεν είναι παρά συνταγματικές κρίσιμες υπαγορεύσεις για την Πολιτεία, ανατίθεται στα πολιτικά κόμματα που με βάση τον κανόνα της πλειοψηφίας αναλαμβάνουν κάθε φορά την διακυβέρνηση της χώρας. Η απόδοση των πολιτικών προσπαθειών δεν εξαρτάται μόνο από τον σωστό προγραμματισμό ή τις εποικοδομητικές προτάσεις. Η απόδοση των πολιτικών προσπαθειών εξαρτάται από το πλαίσιο και την πολιτική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία διεξάγονται οι πολιτικές διεργασίες. Κι όλα αυτά πρέπει να επιτελούνται μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον ασυνήθιστης αβεβαιότητας και πλήθους γεωπολιτικών ανακατατάξεων και πολεμικών συγκρούσεων.

Εδώ στην ευρύτερη γειτονιά μας, ενώ την ίδια στιγμή οι μεταπολεμικές παραδοχές σχέσεων και ισορροπιών δοκιμάζονται ήδη ή μετατοπίζονται ανησυχητικά. Ο ρυθμός του κόσμου, όπως τον ξέραμε από τα μεταπολεμικά χρόνια, δεν φαίνεται να συνεχίζει ο ίδιος και μια στοίβα σπασμένες εικόνες παίρνει συχνά τη θέση του. Και μέσα σ αυτόν τον ορυμαγδό αλλαγών, στάσεων και ισορροπιών. Για μας εδώ. Για μας εδώ στο πέτρινο ακρωτήρι της Ελλάδας, η γραμμή παραμένει σταθερή: Ενίσχυση των διπλωματικών και αμυντικών μας δυνατοτήτων και ενίσχυση της κοινωνικής μας συνοχής μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που στοχεύει στη στρατηγική της αυτονομία, αλλά που πρέπει να βιαστεί ακόμη περισσότερο γι αυτό.

Η χώρα μας καλείται να ενισχύσει περαιτέρω το γόητρό της προς τα έξω και παλεύει για την προκοπή και το κλίμα εμπιστοσύνης στο εσωτερικό της, που είναι, πιστεύω, στόχοι ευρύτερα αποδεκτή. Να γιατί ασχέτως επιμέρους διαφωνιών, ακόμη και εντάσεων, το αόρατο νήμα που μας ενώνει στις μεγάλες ζωτικές επιλογές δεν πρέπει να σπάσει. Μελετήσαμε ή και τιμήσαμε ξανά και εδώ στη Βουλή και σε όλη την Ελλάδα τα εντελώς τελευταία χρόνια καίριες επετείους της εθνικής μας πορείας. Τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, τα 50 χρόνια από τη μεταπολίτευση.

Κάθε θρίαμβος και επιτυχία μέσα από αυτό το ιστορικό υλικό οφείλεται στο αόρατο νήμα που μας ενώνει με κοινούς στόχους και κοινά μέσα, ενώ συχνά καταστροφές και πισωγυρίσματα οφείλονται στο σπάσιμο αυτού του νήματος από σκληρά και φανατικά αντίθετους στόχους και διχασμούς. Είναι το αόρατο νήμα που μας ενώνει όταν κινητοποιούμαστε για να αποτρέψουμε ένα κακό ή για να κατακτήσουμε ένα μεγάλο στόχο. Και όσο μεγαλύτερη διάρκεια και αξιοπιστία έχει η κοινή μας προσπάθεια προς μεγάλους στόχους, τόσο περισσότεροι στόχοι κατακτιούνται.

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στην αποστολή που από σήμερα επωμίζονται. Η αρμονική λειτουργία και συνέργεια των θεσμών, το ήπιο κατά το δυνατόν πολιτικό κλίμα και η διαφύλαξη κλίματος ενότητας είναι πολύτιμα υποβοηθητικό πλαίσιο για την επιτυχία των πολιτικών επιδιώξεων και την χρησιμότητα των πολιτικών ανταγωνισμών. Και όσο κοινότοπα μπορεί να ηχούν αυτά, άλλο τόσο κι ακόμη περισσότερο ισχύουν.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως ρυθμιστής του πολιτεύματος, καλείται μεταξύ άλλων, να επιδιώξει την εμπέδωση αυτού ακριβώς του πλαισίου, έξω και μακριά ο ίδιος από κάθε κομματικό ανταγωνισμό, κινούμενος μέσα στα προσδιορισμένα πλαίσια του συνταγματικού του ρόλου και αναδεικνύοντας πότε πότε ακριβώς την ανάγκη διαφύλαξης αυτού του αόρατου νήματος που στα πολύ μεγάλα και σπουδαία δεν παύει ποτέ να μας ενώνει. Αυτό το χρέος το έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ιστορικά, θεσμικά, πολιτειακά. Είναι χρέος προς τον ελληνικό λαό, προς τον εγγυητή του πολιτεύματος, δηλαδή και προς το Σύνταγμα που όλοι σεβόμαστε, κύριε Πρόεδρε. Με τη βοήθεια του Θεού, με τη συμπαράσταση όλων των παραγόντων του πολιτεύματος, με τη συμπαράσταση του ίδιου του ελληνικού λαού. Βεβαιωθείτε ότι θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. Καλορίζικο! Σας ευχαριστώ”.

Πηγή: news247.gr, tanea.gr