Ξεχωριστή η φετινή δεξίωση του Γ. Προξένου για τους ομογενείς δημοσιογράφους της Μελβούρνης
Ο Άγιος Μηνάς ο Καλλικέλαδος θεωρείται προστάτης των δημοσιογράφων.
Αυτό, εμείς οι δημοσιογράφοι, δεν το γνωρίζαμε.
Το γνώριζε, όμως, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Μελβούρνη, κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης.
Και με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου προστάτη των δημοσιογράφων (στις 11 Δεκεμβρίου), αποφάσισε να παραθέτει, ετησίως, στο Γενικό Προξενείο της Μελβούρνης δεξίωση προς τιμήν των εργαζομένων στα ομογενειακά μέσα ενημέρωσης.
Φέτος η καθιερωμένη δεξίωση δεν παρατέθηκε την ημέρα της εορτής του Αγίου λόγω «αντικειμενικών δυσκολιών».
Έλαβε χώρα την Πέμπτη και παρευρέθηκαν μερικές δεκάδες εργαζόμενοι στα ομογενειακά μέσα ενημέρωσης, που μέσα σε ένα ευχάριστο περιβάλλον, μακριά από την πίεση του γραφείου, απόλαυσαν νόστιμους μεζέδες, ήπιαν το ποτό τους και αντάλλαξαν απόψεις αλλά και ευχές για τις γιορτές.
Στη σύντομη ομιλία του, ο Γενικός Πρόξενος αναφέρθηκε στο σημαντικό ρόλο των ομογενειακών μέσων ενημέρωσης σημειώνοντας ότι υπηρετούν και την ενότητα της παροικίας και έχουν επίπεδο.
Ο κ. Κακαβελάκης ανακοίνωσε και μια είδηση.
Όπως είπε, η Υποπρόξενος του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Μελβούρνη, κ. Γεωργία Μπότσιου, συνταξιοδοτείται σε λίγες μέρες.
Η κα Μπότσιου, εδώ και πολλά χρόνια, έχει προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στην παροικία.
Δυστυχώς, μάλλον, δε θα αντικατασταθεί, που σημαίνει ότι το ελάχιστο προσωπικό του προξενείου θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο.
Στη δεξίωση παρευρέθηκε και ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλης Παπαστεργιάδης, ο οποίος ευχαρίστησε εκ μέρους όλων τους ομογενείς δημοσιογράφους για το έργο που επιτελούν και, μάλιστα, υπό αντίξοες συνθήκες.
«Υπηρετούν την δημοσιογραφία με μεράκι και αγάπη και όχι για τις οικονομικές απολαβές» είπε.
Η φετινή δεξίωση είχε και άλλη μια έκπληξη:
Στην αίθουσα του Προξενείου φιλοξενούνται πίνακες της Κριστέλλας Δημητρίου, της πολυτάλαντης ομογενούς που έφυγε τόσο πρόωρα και άδικα πριν λίγα χρόνια, αλλά η μνήμη της τόσο στην Αυστραλία όπου μεγάλωσε, όσο και στην Ελλάδα όπου έζησε, τραγούδησε και ζωγράφιζε τόσα χρόνια, παραμένει ολοζώντανη.
Για το έργο της Κριστέλλας Δημητρίου, μίλησε η αδελφή της Αντρέα Δημητρίου.
Στη σύντομη ζωή της, η Κριστέλλα Δημητρίου συμμετείχε σε δεκάδες εκθέσεις ζωγραφικής, ενώ αξέχαστη σε πολλούς είναι η μουσική της, η φωνή της και το μπουζούκι που έπαιζε συχνά στα ρεμπετάδικα της Μελβούρνης και της Αθήνας.
Η Κριστέλλα έφτασε με την οικογένειά της στην Αυστραλία από την Κύπρο, ως πρόσφυγας το 1976 και ήταν ακριβώς αυτή η κληρονομιά και η διπλή ταυτότητα που την ενέπνεε σε όλη τη ζωή της. Ο βαθιά ριζωμένος πόνος του ξεριζωμού, οι δυο πατρίδες, και τέλος η συνεχής και χρόνια μάχη κατά του καρκίνου, είναι στοιχεία που διαπερνούν το έργο της.
Η Αντρέα Δημητρίου δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει και το Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας για την προθυμία που έδειξε να στεγάσει πίνακες της αδελφής της.
(www.panhellenicpost.com)