ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Το Μέγαρο Μαξίμου, ανάμεσα στα «όπλα» που έχει ανασύρει προκειμένου στην ευθεία για τις εθνικές εκλογές να επιχειρήσει να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην Κοινή Γνώμη από μια σειρά γεγονότα που είτε διέσπειραν πνεύμα ανησυχίας,  – όπως η φονική κατάληξη της φωτιάς στο Μάτι, όπου η κρατική μηχανή εμφανίσθηκε «απορυθμισμένη» και οι πολίτες στο έλεος της αδιαφορίας,  είτε δίχασαν  την κυβερνητική πλειοψηφία, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών-  είναι και εκείνο της ψήφου των Αποδήμων Ελλήνων ψηφοφόρων, από τον τόπο διαμονής τους.

Συστήθηκε Επιτροπή Σοφών η οποία τους προσεχείς μήνες θα υποβάλει τις προτάσεις της καταλήγοντας σε μια νέα πρόταση νόμου. Νέα διότι, παρά την προσπάθεια των  κυβερνητικών να στηρίξουν το μύθο ότι είναι η πρώτη φορά που γίνεται προσπάθεια να λυθεί το χρονίζων αυτό θέμα, η αλήθεια είναι ότι το 2009 η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, είχε καταθέσει σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, επεξεργασμένο από τον τότε υπουργό Εσωτερικών και νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, το οποίο Νομοσχέδιο καταψήφισε η τότε αντιπολίτευση, μαζί  και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Επίσης είναι αληθές ότι το 2016 πάλι η Νέα Δημοκρατία, ως αντιπολίτευση τη φορά αυτή, με Πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη,  κατέθεσε εκ νέου Σχέδιο Νόμου στη Βουλή για την ψήφο των Αποδήμων. Το Σχέδιο Νόμου το κρατά έκτοτε κλειστό στα συρτάρια του,  ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης…

Και στα δύο αυτά σχέδια νόμων προβλέπονταν οι εκτός Ελλάδος ευρισκόμενοι Έλληνες εκλογείς, να ψήφιζαν στις εθνικές εκλογές κόμματα και βουλευτές των Περιφερειών στους εκλογικούς καταλόγους των οποίων ήταν ήδη εγγεγραμμένοι ή είχαν τα προσόντα να εγγραφούν. Η ψήφος τους θα προσμετρούσε στο σύνολο της Επικράτειας, ενώ η ψηφοφορία θα διεξάγονταν σε Προξενεία και άλλους κατάλληλους χώρους του εξωτερικού.

Των δύο αυτών σχεδίων νόμων της Νέας Δημοκρατίας, είχαν προηγηθεί και συσταθεί και τότε Επιτροπές με τη συμμετοχή, μάλιστα (τότε) και της οργανωμένης ομογένειας (ΣΑΕ). Συσκέψεις επί συσκέψεων και επί υπουργίας Προκόπη Παυλόπουλου και μετά επί υφυπουργίας Κώστα Τσιάρα (που είχε προετοιμάσει το Νόμο για την επανασύσταση του ΣΑΕ) και του Κυριάκου Γεροντόπουλου με τη συμμετοχή του προεδρείου ΣΑΕ.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιδιώκει σήμερα, με την νέα Επιτροπή, να φέρει δικό της νόμο και να ζητήσει την ψήφο της αντιπολίτευσης επ αυτού (απαιτούνται 200 ψήφοι) όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση καταψήφισε κάθε σχετική απόπειρα.

Ωστόσο, πέραν από το ιστορικό του θέματος, ενδιαφέρον έχει να δει κανείς γιατί χρειάστηκε μια ακόμη Επιτροπή όταν υπάρχουν τα παραδείγματα άλλων χωρών, οι απόδημοι των οποίων χρόνια τώρα ασκούν το δικαίωμα τους να ψηφίζουν από μακριά για τις εκλογές των χωρών τους..

Από όσα διαρρέουν στον Τύπο, η κυβέρνηση φαίνεται προσανατολισμένη στο σενάριο οι ομογενείς να εκλέγουν δικούς τους ξεχωριστούς βουλευτές, χωρίς ακόμα να έχει προσδιοριστεί ο αριθμός τους. Καλά πληροφορημένες πηγές διευκρίνιζαν πως αν καταλήξουν σε αυτή την πρόταση, η κάλπη του εξωτερικού θα είναι ξεχωριστή, με το δικό της εκλογικό μέτρο και δεν θα προσμετράται στο πανελλαδικό ποσοστό. Θα είναι κάτι “σαν κάλπη αποδήμων”, όπως τόνιζαν χαρακτηριστικά.

Σ΄’ αυτό το σενάριο έχουμε διπλή καταστρατήγηση του Συντάγματος. Εάν υπάρξει «Περιφέρεια εξωτερικού», τότε αυτή με προεδρικό Διάταγμα θα πρέπει να διαθέτει βουλευτές <με βάση το νόμιμο πληθυσμό της περιφέρειας που προκύπτει σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, από τους εγγεγραμμένους στα οικεία δημοτολόγια, όπως νόμος ορίζει». (¨αρθρο 54 **2).

Αν, επομένως, ο συνολικός αριθμός βουλευτών για την αποδημία είναι –ως ακούγεται- πέντε (5), Μια περιφέρεια σαν της Αμερικής με 3.000.000 περίπου αποδήμους-ομογενείς εκ των οποίων οι 200.000 θα είναι εγγεγραμμένοι ή δυνητικά θα εγγραφούν στα οικεία δημοτολόγια, πόσους βουλευτές πρέπει να βγάλει;  Το άρθρο 29 του Συντάγματος **1, εξάλλου, ορίζει ότι «Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα»… Πως λοιπόν, σε έναν Έλληνα πολίτη, εκλογέα εξωτερικού, θα απαγορεύσουμε να εντάσσεται σε ελληνικό πολιτικό κόμμα και να ψηφίζει το κόμμα αυτό;

Έπειτα, πόσοι ομογενείς έχουν την οικονομική δυνατότητα και διαθέτουν τον αναγκαίο χρόνο να πραγματοποιήσουν προεκλογική εκστρατεία στην Περιφέρεια π.χ. της Αμερικής για να προσελκύσουν τις ψήφους των Ελληνο-Αμερικανών; Μόνον ελάχιστοι βαθύπλουτοι και καλά προβεβλημένοι ομογενείς, αλλά αυτό αλλοιώνει το νόημα της Δημοκρατίας…

Και εάν υποθέσουμε ότι στο ελληνικό Κοινοβούλιο θα είναι πέντε βουλευτές αποδήμων, τι θα προσφέρουν αυτοί; Ούτε Κοινοβουλευτική ομάδα, μπορούν να συστήσουν, γιατί απαιτούνται δέκα βουλευτές! Επομένως, τι δύναμη θα έχουν;

Αν θα πρέπει να αφαιρεθούν από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας είναι το άλλο ερώτημα που μπαίνει στο τραπέζι, ενώ όσοι ασχολούνται εδώ και καιρό με το θέμα δεν αρνούνται πως μπορεί να προκύψει και άλλο συνταγματικό ζήτημα λόγω μη ισοτιμίας της ψήφου.

Άλλο σενάριο λέει  οι ψήφοι των Ελλήνων του εξωτερικού απλώς να προσμετρώνται στα κόμματα και να “ενώνονται” με το σύνολο της περιφέρειας ενώ δυσκολότερο θεωρούν το …ευκολότερο!  Η ψήφος των ομογενών να κατανέμονται ανά νομό και να προσμετρούνται στο σύνολο της Επικράτειας. Εδώ το Σύνταγμα είναι σαφές. Άρθρο 51**4.  «Oι βουλευτικές εκλογές διενεργούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη την Επικράτεια. Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια. Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο, εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται όποτε αυτό γίνεται και σε ολόκληρη την Επικράτεια». Όλο αυτό, σε απλά ελληνικά σημαίνει: Οι εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια ψηφίζουν για τις εκλογικές τους Περιφέρειες και τα κόμματα και η ψήφος τους προσμετράται στην Επικράτεια.

Πολλοί απόδημοι είναι ήδη εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και στα Δημοτικά Δημοτολόγια. Όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις και δεν είναι, Θα μπορούν να καταγραφούν στα προξενεία των χωρών που διαμένουν, προκειμένου να εισαχθούν και αυτοί στα εκλογικά μητρώα στην Ελλάδα.

Εκτός απροόπτου όσοι έχουν το δικαίωμα να προσέλθουν στις κάλπες θα μεταβαίνουν στα κατά τόπους προξενεία. Ευχής έργο θα ήταν, όμως, η λύση της επιστολικής ή ηλεκτρονικής ψήφου. Θα διευκόλυνε και θα απλοποιούσε την όλη διαδικασία.

Τέλος, από τα πρωθυπουργικά χείλη ακούστηκε ότι η ψήφος θα αφορά κυρίως τα παιδιά του Brain drain. Ή όσους λείπουν από την Ελλάδα λιγότερο από δέκα χρόνια. Αυτό κι αν είναι αντισυνταγματικό, και στις δύο του εκδοχές. Το άρθρο 51 **3 ορίζει: «O νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα παρά μόνο αν δεν έχει συμπληρωθεί κατώτατο όριο ηλικίας ή για ανικανότητα δικαιοπραξίας ή ως συνέπεια αμετάκλητης ποινικής καταδίκης για ορισμένα εγκλήματα». Δεν προβλέπεται κανένα χρονικό όριο απουσίας από τη χώρα ως προϋπόθεση για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος.

‘Άλλωστε εύγλωττο είναι το προφανές:  Κάποιος απουσιάζει τριάντα χρόνια από την Ελλάδα. Διατηρεί την ελληνική Ιθαγένεια, έχει ελληνική ταυτότητα και ελληνικό Διαβατήριο, επιστρέφει στην πατρίδα του και ασφαλώς έχει το δικαίωμα της ψήφου…

(www.panhellenicpost.com)