Εκδήλωση μνήμης για τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου, του Ολοκαυτώματος της Επτάκωμης Σάντας, των  “Δικαστηρίων Ανεξαρτησίας” στην Αμάσεια του Πόντου, της Μικρασιατικής Καταστροφής και του πογκρόμ της Πόλης, διοργάνωσε το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου το Ιερό Ιδρυμα Παναγία Σουμελά στο Ουέστ Μίλφορντ Νέας Ιερσέης.

Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με τέλεση εσπερινού και επιμνημόσυνης δέησης στον ιερό ναό χοροστατούντος του  Αρχιμανδρίτη Νεκτάριου Κoτρώτσου, ιερατικού προϊσταμένου του ιερού ναού Αγ. Γεωργίου Πισκάταγουεϊ.

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνου με χαιρετισμούς και παρουσιάσεις στο πολιτιστικό κέντρο του ιδρύματος.

Ο π. Νεκτάριος εξέφρασε μέσω “Εθνικού Κήρυκα” την  συγκίνηση του για τις εκδηλώσεις υπέρ μακαρίας μνήμης και αναπαύσεως, όπως ανέφερε, όλων αυτών των αδελφών ψυχών, των πεσόντων των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου και των τραγικών γεγονότων στον Πόντο και στη Μικρά Ασία.

“Μεταφέρω”, είπε, “τις ευχές και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Νέας Ιερσέης κ.κ. Ευάγγελου προς όλους τους αδελφούς Ποντίους”.

Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά, Χαράλαμπος Βασιλειάδης, αναφέρθηκε στις ολέθριες για την ανθρωπότητα επιπτώσεις του θρησκευτικού φανατισμού.

“Σήμερα”, είπε “τιμούμε τη μνήμη χιλιάδων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους σε μια σειρά γεγονότων που τα αποκαλούμε Σεπτεμβριανά.

Ξεκινάμε από την Αμάσεια και την Σάντα του Πόντου όπου τον Σεπτέμβριο του 1921 οι Τούρκοι εξαφάνισαν ολόκληρα χωριά στην προσπάθεια τους να επεκτείνουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η καταστροφή της Σμύρνης, με τη σφαγή χιλιάδων Ελλήνων, σημειώθηκε επίσης μήνα Σεπτέμβριο το 1922.

Ακολουθούν τα «Σεπτεμβριανά», το οργανωμένο πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη την νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, όπου καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών των Ελλήνων.

Τελευταίο χρονικά τραγικό γεγονός που σημειώθηκε μήνα Σεπτέμβριο ήταν τα τρομοκρατικά χτυπήματα στους Δίδυμος Πύργους και στο Πεντάγωνο των Ηνωμένων Πολιτειών το 2001.

Ολα αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που σημειώθηκαν μέσα σε χρονικό διάστημα μερικών δεκαετιών θα μπορούσαν ίσως να είχαν αποφευχθεί εάν οι κυβερνήσεις και οι λαοί έκαναν κάτι για να σταματήσουν την εξάπλωση του θρησκευτικού φανατισμού”.

Ο ομιλητής της εκδήλωσης, ιστορικός Ισίδωρος Σιδερόπουλος, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι η διερεύνηση της γενοκτονίας των Ποντίων για πολλά χρόνια αποτελούσε θέμα ταμπού καθώς δεν υπήρχε ενδιαφέρον απασχόλησης και διερεύνησης.

“Ακόμη και για την ελληνική κυβέρνηση”, ανέφερε “‘χρειάστηκαν οκτώ δεκαετίες για να αναγνωρίσει τη γενοκτονία.

Το ελληνοτουρκικό σύμφωνο φιλίας του 1930 με την ανταλλαγής των πληθυσμών κατα κάποιο τρόπο σχετικοποιούσε τα εγκλήματα.

Ομως η διαφορετική ιστορία των εκατέρωθεν πληθυσμών καθώς και οι αντίθετες συνθήκες εξόδου αποδεικνύουν τα κενά αυτής της θεωρίας.

Η γενοκτονία των Ποντίων δεν απέκτησε τη δικαίωση που επιβαλλόταν αφενός γιατι το πολιτικό κλίμα δεν επέτρεψε να διερευνηθούν αυτά τα εγκλήματα και αφετέρου όταν αυτό έγινε αντιμετώπισε ένα εχθρικό περιβάλλον.

Ετσι μετά από τη γενοκτονία έχουμε και τις θεωρίες περί εθνοκάθαρσης, δύο διαφορετικών εννοιών τις οποίες σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να ταυτίζουμε και να υποτιμούμε τα ιστορικά γεγονότα”.

(ekirikas.com)